De laatste weken vrijwilligerswerk
Blijf op de hoogte en volg Lotte
12 November 2016 | Swaziland, Ezulwini
Dag 29-40
Maandag de 29e vertrokken er 6 mensen van onze groep. Mina vertrok als eerste. Iedereen was hier al erg verdrietig over. Om half 10 vertrokken de andere, en iedereen was erg verdrietig. Het was vooral moeilijk om te zien dat Amanda zo verdrietig was om afscheid te nemen van Anders. Zij zijn tijdens de trip verliefd op elkaar geworden, en omdat Amanda nog tot Cape town blijft was dat erg moeilijk. Emily had wat dingen te regelen, omdat ze geld was kwijt geraakt in de Lodge en dacht dat iemand het gestolen had. Daarom ging ik mee naar de NCP van Yael en Laura , waar we sportdag hadden. Niemand had echt zijn dag en was dan ook moe. ’s Middags zijn we naar Hope House gegaan waar we ons plan over het inzamelen van geld verteld hebben. ’s Avonds vooral veel kaartspelletjes gespeeld.
Dinsdag gingen we naar het game park Milwane met de NCP van Yael en Laura. Amanda, Yael, Maija en ik waren daar al geweest met het mountainbiken en omdat het zo slecht weer was zagen we weinig. Het was ook raar dat wij in een andere bus zaten dan de kinderen. Het was dan ook wat saai en toen we aankwamen bij de plaats waar we gingen lunchen, werden we door een medewerker van het park meegenomen voor een film. Dit was alleen niet echt een kinderfilm en ging over hoe het park ontstaan was. Hierna hadden we onze lunch, All out Africa had lunch geregeld en dit was een box met kip, rijst, rode kool. Dit was erg goed.
Woensdagochtend gesport met Yael. Daarna naar onze NCP gegaan. We hebben met de kinderen de cijfers en de letters geoefend. Het ontbijt was dit keer pap. Het is grappig om te zien hoe snel het haar van de kinderen en mensen hier veranderd. Zo had ook dit keer een meisje ipv lang haar, erg kort haar. Na het ontbijt nog de figuren geoefend. Na lunch zijn we naar Homeworkclub gegaan. Gnicile (het meisje dat ik de vorige keer hielp) herkende me en ik mocht haar weer helpen. Tjinjisa, gaat altijd met ons mee en de kinderen moesten dit keer publiekelijk spreken. Het was ongemakkelijk om te zien hoe ze dit hier aanpakte. De jongens mochten niet verlegen zijn, omdat ze volgens Tjinjisa moeten leren om te spreken als ze later belangrijk willen zijn. Ik vond het knap dat een hoop kinderen wel iets konden vertellen, omdat er zoveel vrijwilligers bij waren. Daarna heb ik Engels met Gnicile gedaan. ’s Avonds weer Swazifood gegeten (bonen, kip en rijst). Rond 8 uur weer met de taxi naar de film geweest. Dit keer naar de film Masterminds. Ik kwam bij de ingang Pleuni tegen. Dit was echt erg toevallig, ook al spraken we elkaar via whatsapp, we wisten niet dat we allebei naar de film gingen. Nu blijkt dit ook de enige bioscoop te zijn in Swaziland en op woensdag is het de halve prijs, dan dat het normaal is.
Donderdag was Phummie (eigenaar van de lodge) jarig. We hadden muffins voor hem gemaakt en hebben hem toegezongen. Daarna naar de NCP gegaan. De kinderen hadden weer voor ontbijt pap en na het ontbijt mocht Siphosethu (Pho) voor leerkracht spelen. Zij deed dus weer het alfabet, de nummer 1 tot 100 en het hele riedeltje. Daarna heb ik met de leerlingen een aantal lichaamsdelen geoefend en werkbladden uitgedeeld. De kinderen hadden hun eigen lichaam, wat erg leuk was. Na de lunch om 2 uur weer naar Homeworkclub gegaan. Hier deden we weer hetzelfde als woensdag. Daarna heb ik een meisje meegeholpen met Engels. Dit was erg lastig voor haar.
Vrijdag om 7 uur opgestaan en met Yael, Katja, Laura en Jana (was eerst vrijwilliger in Mozambique en gaat met de andere groep naar Kruger) gesport. Om half 9 weer naar de NCP en ik had me voorgenomen om van elk kind een foto te maken. Katja was ook met ons meegegaan omdat de sportdag niet door ging ivm teambuilding dag voor de medewerkers van All Out Africa. Omdat het een warme dag was zijn we rond 2 uur naar een hotel gegaan waar we gratis in een zwembad konden zwemmen. Het was erg fijn. ’s Avonds heerlijke kipsalade gegeten. Om 10 uur wilde we naar het casino, maar het was super saai daar. Omdat er niks anders is dan Pub en grill waren we daar naartoe gelopen. Toen we daar aankwamen bleek dat we 50 rand moesten betalen om binnen te komen. Dit vonden we allemaal te duur, dus zijn we ’s nachts teruggelopen naar onze Lodge. Dit was niet ons aller slimste idee, omdat we langs de weg moeten lopen. Toen we terugkwamen nog even gekletst met de coach van het Zuid-Afrikaanse hockeyteam.
Zaterdag moesten Emily, Jana, Yael en ik onze spullen verhuizen van kamer 6 naar kamer 5. Omdat het weer een warme dag was, heb ik dit zo snel mogelijk gedaan. De rits van de tas die ik ooit van Jeroen had gekregen was kapot en ik ging dan ook naar een marktje om mijn rits te laten maken. Ik had mijn tas achtergelaten omdat de tas maandag pas klaar zou zijn. Rond 12 uur ben ik naar Gables gegaan om met Pleuni te lunchen. Het was echt super gezellig en veel gekletst over onze ervaringen in Swaziland. Het was ook fijn om Nederlands te praten, ook al kwamen er af en toe wel Engelse woordjes tussendoor. Om 3 uur teruggegaan omdat het keihard begon te regenen. Phummy vierde zijn verjaardag ergens en daar zijn we om half 6 heen gegaan. Het was een soort bar, waar veel tafels stonden en in de tuin waren meer tafels. We aten braai, wat erg lekker was. Rond 8 uur begon de muziek en heb ik lekker gedanst. Om half 10 terug gegaan naar de Lodge waar ik heb geskypet met Noortje. Zij was op het KVW eindfeest dus heb ik iedereen even kunnen zien.
Zondag weer naar het hotel geweest en veel gelezen aan het zwembad. Maija, Amanda, Yael en Emily hadden een massage geboekt, maar ik had daar niet zo veel zin in. Omdat Maija in Kaapstad jarig is en ze heel graag een beeldje van een wild zwijn wilde, heb ik deze stiekem gekocht voor haar. Zo hebben we een cadeautje voor haar als ze jarig is. Na het hotel weer terug naar de lodge gegaan, het begon weer heel hard te regenen en te onweren. ’s Avonds weer kaartspelletjes gespeeld. Om 11 uur ging ik slapen en om 12 uur schrok ik wakker, omdat de kat blijkbaar in onze kamer was. Dit bleek om half 1 weer te zijn, dus toen onze ramen maar gesloten.
Maandagochtend weer gesport met Yael. Omdat het regende was de NCP van Yael en Laura gesloten (de weg is erg slecht). Zij gingen dus met mij mee. Ook Katja en Shana zijn met mij meegegaan, Emily bleef bij de lodge omdat ze zich niet lekker voelde. We hebben lettermemory met de kinderen gespeeld. Dit duurde erg lang. Omdat de teacher op een gegeven moment weg was, hebben we met de kinderen liedjes gezongen. Na het ontbijt de papieren uitgedeeld. Er waren hele schattige kleine katjes naast de NCP waar vooral de andere de hele tijd te vinden waren. Samen met Laura en Yael gegeten bij Ocean Basket, waar je heerlijke sushi kan eten. Ook heb ik puntenslijpers en gummen voor de NCP gekocht. Toen naar de markt gegaan waar mijn rits gemaakt was, eindelijk. Daarna ook nog even rondgelopen en nog wat dingetjes gekocht. ’s Avonds kwamen de vrijwilligers die hier voor de maand november blijven. 3 Nederlanders, 1 Noor, 1 Deen en 1 Engelse. Ik heb wat met ze gekletst en we hebben spelletjes gespeeld.
Dinsdag hadden we sportdag op onze NCP Ekuzikini. Onze teacher heet Zodwa en is erg aardig. Omdat het warm was, hebben we vooral met de kinderen gespeeld. Ik heb samen met de kinderen gedanst, omdat ze dat echt geweldig vinden. Om half 12 weer terug gegaan naar de Lodge en omdat Yael geld in heeft gezameld voor een doof jongetje op haar NCP gingen wij met haar mee naar Manzini. Wij dachten dat we daar werden afgezet om een beetje rond te kijken, maar in plaats daarvan bleven we in de huiskamer van de dokter met zijn dochtertje Fairly OddParents kijken.Omdat het erg lang duurde, zijn we daarna toch maar even een rondje gaan rijden door Manzini. Dit was erg saai. Daarna met Maija gekookt.
Woensdag weer naar de NCP. Cecilia, de vrijwilliger uit Engeland, is met ons meegegaan naar onze NCP. Zij gaat proberen teacher Zodwa en de teachers van de andere NCP’s te helpen om meer structuur te bieden. Cecilia is 54 en een erg aardige vrouw die goed weet wat ze doet. De kinderen op de NCP moesten zichzelf natuurlijk ook weer voorstellen en met 46 kinderen duurt dit nog al even. Daarna de werkbladen uitgedeeld. Omdat de vrouwen die koken er niet waren vandaag, ging Zodwa samen met Junice(van All Out Africa) op zoek naar eten. Omdat de kinderen lekker naar buiten wilden, heb ik samen met Cecilia en de kinderen buiten de hokey, pokey gedanst en een nummerspel. Uiteindelijk had er iemand brood voor de kids gekocht, dat ze konden eten. Ze kregen er dit keer ook juice bij. Na de lunch naar homeworkclub geweest. Dit keer oefenden ze met lezen. Dit ging goed en was leuk. Omdat het de laatste keer was, hebben de kinderen voor ons gezongen en hebben we met ze gedanst. Ik wilde graag naar de kapper, dus ben ik daarna naar de kapper gegaan bij Corner Plaza, Het was blijkbaar de eerste keer dat ze een blank iemand knipte, dus moest ik een beetje helpen. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen en heb ik de goedkoopste knipbeurt ooit gehad van €5,50. ’s Avonds naar de film When the bough breaks geweest. Dit was best een enge film, maar wel echt een goede film.
Donderdag weer naar de NCP geweest, nog de laatste foto’s gemaakt van de kinderen die ik nog niet op de foto had. Ik had ook wc papier meegenomen, omdat ze dat niet meer hadden. We speelden spelletjes met cijfers. Ook heeft Cecilia een lied met ze ingestudeerd. Omdat de vrouwen die koken er weer niet waren, heeft de man weer boterhammen voor ze gekocht. Na de NCP ging ik alle foto’s laten afdrukken. Dit duurde erg lang en toen het uiteindelijk klaar was bleek dat er niet genoeg inkt was. De man van de drukkerij zou mij bellen als het klaar was. Daarna naar de homeworkclub gegaan, waar we weer hebben gelezen. Ook hier aan het einde weer gedanst. Na homeworkclub waren de foto’s klaar en heb ik ook nog een bloemetje gekocht voor Zodwa. ’s Avonds gebarbecued, het kunstwerk met foto’s gemaakt voor de kids, cakejes gemaakt voor de kids en spelletjes gespeeld.
Vrijdagochtend ging Shana weg. Zij moet maandag weer naar school, omdat ze 2 maanden van haar high school vrij heeft gekregen om ergens Engels te leren. Het was weer erg verdrietig dat ze weg ging. Omdat we ook afscheid moesten nemen van onze kids, gingen we rond half 10 naar onze NCP’s. De kinderen waren erg blij met ons kunstwerk en met de cakejes. We hebben nog wat gedanst met de kids en dit keer hadden ze lunch om kwart over 11. Om half 12 toch echt afscheid genomen met tranen in mijn ogen. De kids hebben waarschijnlijk niet het besef dat ze me nooit meer zien, en misschien is dat maar goed ook. ’s Middags hadden we samen met Tjinjisa een evaluatie van wat we vonden van het vrijwilligerswerk. Er werd vooral veel gesproken over onze verwachtingen die we hadden van Swaziland. Iedereen dacht dat het erg arm was, dat er veel kinderen met vliegen op hun lichaam waren en dat er geen normale wegen en winkels waren. Het is hier natuurlijk erg arm, en veel kinderen zijn besmet met aids en/of wees, maar ik besef dat dit hun leven is. De NCP’s zijn pre-schools voor kinderen waarvan ouders die de pre-school niet kunnen betalen. Deze NCP’s zijn opgezet door All Out en de teacher is niet gediplomeerd om les te geven. Dit verklaard ook een hoop waarom het hier gaat zoals het gaat. Het was een erg goed gesprek over wat All Out doet voor deze kinderen.
De periode hier heeft mij doen inzien dat kinderen hier ook gelukkig zijn. Ook al is het met weinig, de kinderen zijn gewend om hier te leven. Natuurlijk kunnen ze altijd onze hulp gebruiken, maar ik merk dat ik heel anders aan kijk tegen Afrika dan dat ik deed voordat ik het met eigen ogen had gezien.
Maandag de 29e vertrokken er 6 mensen van onze groep. Mina vertrok als eerste. Iedereen was hier al erg verdrietig over. Om half 10 vertrokken de andere, en iedereen was erg verdrietig. Het was vooral moeilijk om te zien dat Amanda zo verdrietig was om afscheid te nemen van Anders. Zij zijn tijdens de trip verliefd op elkaar geworden, en omdat Amanda nog tot Cape town blijft was dat erg moeilijk. Emily had wat dingen te regelen, omdat ze geld was kwijt geraakt in de Lodge en dacht dat iemand het gestolen had. Daarom ging ik mee naar de NCP van Yael en Laura , waar we sportdag hadden. Niemand had echt zijn dag en was dan ook moe. ’s Middags zijn we naar Hope House gegaan waar we ons plan over het inzamelen van geld verteld hebben. ’s Avonds vooral veel kaartspelletjes gespeeld.
Dinsdag gingen we naar het game park Milwane met de NCP van Yael en Laura. Amanda, Yael, Maija en ik waren daar al geweest met het mountainbiken en omdat het zo slecht weer was zagen we weinig. Het was ook raar dat wij in een andere bus zaten dan de kinderen. Het was dan ook wat saai en toen we aankwamen bij de plaats waar we gingen lunchen, werden we door een medewerker van het park meegenomen voor een film. Dit was alleen niet echt een kinderfilm en ging over hoe het park ontstaan was. Hierna hadden we onze lunch, All out Africa had lunch geregeld en dit was een box met kip, rijst, rode kool. Dit was erg goed.
Woensdagochtend gesport met Yael. Daarna naar onze NCP gegaan. We hebben met de kinderen de cijfers en de letters geoefend. Het ontbijt was dit keer pap. Het is grappig om te zien hoe snel het haar van de kinderen en mensen hier veranderd. Zo had ook dit keer een meisje ipv lang haar, erg kort haar. Na het ontbijt nog de figuren geoefend. Na lunch zijn we naar Homeworkclub gegaan. Gnicile (het meisje dat ik de vorige keer hielp) herkende me en ik mocht haar weer helpen. Tjinjisa, gaat altijd met ons mee en de kinderen moesten dit keer publiekelijk spreken. Het was ongemakkelijk om te zien hoe ze dit hier aanpakte. De jongens mochten niet verlegen zijn, omdat ze volgens Tjinjisa moeten leren om te spreken als ze later belangrijk willen zijn. Ik vond het knap dat een hoop kinderen wel iets konden vertellen, omdat er zoveel vrijwilligers bij waren. Daarna heb ik Engels met Gnicile gedaan. ’s Avonds weer Swazifood gegeten (bonen, kip en rijst). Rond 8 uur weer met de taxi naar de film geweest. Dit keer naar de film Masterminds. Ik kwam bij de ingang Pleuni tegen. Dit was echt erg toevallig, ook al spraken we elkaar via whatsapp, we wisten niet dat we allebei naar de film gingen. Nu blijkt dit ook de enige bioscoop te zijn in Swaziland en op woensdag is het de halve prijs, dan dat het normaal is.
Donderdag was Phummie (eigenaar van de lodge) jarig. We hadden muffins voor hem gemaakt en hebben hem toegezongen. Daarna naar de NCP gegaan. De kinderen hadden weer voor ontbijt pap en na het ontbijt mocht Siphosethu (Pho) voor leerkracht spelen. Zij deed dus weer het alfabet, de nummer 1 tot 100 en het hele riedeltje. Daarna heb ik met de leerlingen een aantal lichaamsdelen geoefend en werkbladden uitgedeeld. De kinderen hadden hun eigen lichaam, wat erg leuk was. Na de lunch om 2 uur weer naar Homeworkclub gegaan. Hier deden we weer hetzelfde als woensdag. Daarna heb ik een meisje meegeholpen met Engels. Dit was erg lastig voor haar.
Vrijdag om 7 uur opgestaan en met Yael, Katja, Laura en Jana (was eerst vrijwilliger in Mozambique en gaat met de andere groep naar Kruger) gesport. Om half 9 weer naar de NCP en ik had me voorgenomen om van elk kind een foto te maken. Katja was ook met ons meegegaan omdat de sportdag niet door ging ivm teambuilding dag voor de medewerkers van All Out Africa. Omdat het een warme dag was zijn we rond 2 uur naar een hotel gegaan waar we gratis in een zwembad konden zwemmen. Het was erg fijn. ’s Avonds heerlijke kipsalade gegeten. Om 10 uur wilde we naar het casino, maar het was super saai daar. Omdat er niks anders is dan Pub en grill waren we daar naartoe gelopen. Toen we daar aankwamen bleek dat we 50 rand moesten betalen om binnen te komen. Dit vonden we allemaal te duur, dus zijn we ’s nachts teruggelopen naar onze Lodge. Dit was niet ons aller slimste idee, omdat we langs de weg moeten lopen. Toen we terugkwamen nog even gekletst met de coach van het Zuid-Afrikaanse hockeyteam.
Zaterdag moesten Emily, Jana, Yael en ik onze spullen verhuizen van kamer 6 naar kamer 5. Omdat het weer een warme dag was, heb ik dit zo snel mogelijk gedaan. De rits van de tas die ik ooit van Jeroen had gekregen was kapot en ik ging dan ook naar een marktje om mijn rits te laten maken. Ik had mijn tas achtergelaten omdat de tas maandag pas klaar zou zijn. Rond 12 uur ben ik naar Gables gegaan om met Pleuni te lunchen. Het was echt super gezellig en veel gekletst over onze ervaringen in Swaziland. Het was ook fijn om Nederlands te praten, ook al kwamen er af en toe wel Engelse woordjes tussendoor. Om 3 uur teruggegaan omdat het keihard begon te regenen. Phummy vierde zijn verjaardag ergens en daar zijn we om half 6 heen gegaan. Het was een soort bar, waar veel tafels stonden en in de tuin waren meer tafels. We aten braai, wat erg lekker was. Rond 8 uur begon de muziek en heb ik lekker gedanst. Om half 10 terug gegaan naar de Lodge waar ik heb geskypet met Noortje. Zij was op het KVW eindfeest dus heb ik iedereen even kunnen zien.
Zondag weer naar het hotel geweest en veel gelezen aan het zwembad. Maija, Amanda, Yael en Emily hadden een massage geboekt, maar ik had daar niet zo veel zin in. Omdat Maija in Kaapstad jarig is en ze heel graag een beeldje van een wild zwijn wilde, heb ik deze stiekem gekocht voor haar. Zo hebben we een cadeautje voor haar als ze jarig is. Na het hotel weer terug naar de lodge gegaan, het begon weer heel hard te regenen en te onweren. ’s Avonds weer kaartspelletjes gespeeld. Om 11 uur ging ik slapen en om 12 uur schrok ik wakker, omdat de kat blijkbaar in onze kamer was. Dit bleek om half 1 weer te zijn, dus toen onze ramen maar gesloten.
Maandagochtend weer gesport met Yael. Omdat het regende was de NCP van Yael en Laura gesloten (de weg is erg slecht). Zij gingen dus met mij mee. Ook Katja en Shana zijn met mij meegegaan, Emily bleef bij de lodge omdat ze zich niet lekker voelde. We hebben lettermemory met de kinderen gespeeld. Dit duurde erg lang. Omdat de teacher op een gegeven moment weg was, hebben we met de kinderen liedjes gezongen. Na het ontbijt de papieren uitgedeeld. Er waren hele schattige kleine katjes naast de NCP waar vooral de andere de hele tijd te vinden waren. Samen met Laura en Yael gegeten bij Ocean Basket, waar je heerlijke sushi kan eten. Ook heb ik puntenslijpers en gummen voor de NCP gekocht. Toen naar de markt gegaan waar mijn rits gemaakt was, eindelijk. Daarna ook nog even rondgelopen en nog wat dingetjes gekocht. ’s Avonds kwamen de vrijwilligers die hier voor de maand november blijven. 3 Nederlanders, 1 Noor, 1 Deen en 1 Engelse. Ik heb wat met ze gekletst en we hebben spelletjes gespeeld.
Dinsdag hadden we sportdag op onze NCP Ekuzikini. Onze teacher heet Zodwa en is erg aardig. Omdat het warm was, hebben we vooral met de kinderen gespeeld. Ik heb samen met de kinderen gedanst, omdat ze dat echt geweldig vinden. Om half 12 weer terug gegaan naar de Lodge en omdat Yael geld in heeft gezameld voor een doof jongetje op haar NCP gingen wij met haar mee naar Manzini. Wij dachten dat we daar werden afgezet om een beetje rond te kijken, maar in plaats daarvan bleven we in de huiskamer van de dokter met zijn dochtertje Fairly OddParents kijken.Omdat het erg lang duurde, zijn we daarna toch maar even een rondje gaan rijden door Manzini. Dit was erg saai. Daarna met Maija gekookt.
Woensdag weer naar de NCP. Cecilia, de vrijwilliger uit Engeland, is met ons meegegaan naar onze NCP. Zij gaat proberen teacher Zodwa en de teachers van de andere NCP’s te helpen om meer structuur te bieden. Cecilia is 54 en een erg aardige vrouw die goed weet wat ze doet. De kinderen op de NCP moesten zichzelf natuurlijk ook weer voorstellen en met 46 kinderen duurt dit nog al even. Daarna de werkbladen uitgedeeld. Omdat de vrouwen die koken er niet waren vandaag, ging Zodwa samen met Junice(van All Out Africa) op zoek naar eten. Omdat de kinderen lekker naar buiten wilden, heb ik samen met Cecilia en de kinderen buiten de hokey, pokey gedanst en een nummerspel. Uiteindelijk had er iemand brood voor de kids gekocht, dat ze konden eten. Ze kregen er dit keer ook juice bij. Na de lunch naar homeworkclub geweest. Dit keer oefenden ze met lezen. Dit ging goed en was leuk. Omdat het de laatste keer was, hebben de kinderen voor ons gezongen en hebben we met ze gedanst. Ik wilde graag naar de kapper, dus ben ik daarna naar de kapper gegaan bij Corner Plaza, Het was blijkbaar de eerste keer dat ze een blank iemand knipte, dus moest ik een beetje helpen. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen en heb ik de goedkoopste knipbeurt ooit gehad van €5,50. ’s Avonds naar de film When the bough breaks geweest. Dit was best een enge film, maar wel echt een goede film.
Donderdag weer naar de NCP geweest, nog de laatste foto’s gemaakt van de kinderen die ik nog niet op de foto had. Ik had ook wc papier meegenomen, omdat ze dat niet meer hadden. We speelden spelletjes met cijfers. Ook heeft Cecilia een lied met ze ingestudeerd. Omdat de vrouwen die koken er weer niet waren, heeft de man weer boterhammen voor ze gekocht. Na de NCP ging ik alle foto’s laten afdrukken. Dit duurde erg lang en toen het uiteindelijk klaar was bleek dat er niet genoeg inkt was. De man van de drukkerij zou mij bellen als het klaar was. Daarna naar de homeworkclub gegaan, waar we weer hebben gelezen. Ook hier aan het einde weer gedanst. Na homeworkclub waren de foto’s klaar en heb ik ook nog een bloemetje gekocht voor Zodwa. ’s Avonds gebarbecued, het kunstwerk met foto’s gemaakt voor de kids, cakejes gemaakt voor de kids en spelletjes gespeeld.
Vrijdagochtend ging Shana weg. Zij moet maandag weer naar school, omdat ze 2 maanden van haar high school vrij heeft gekregen om ergens Engels te leren. Het was weer erg verdrietig dat ze weg ging. Omdat we ook afscheid moesten nemen van onze kids, gingen we rond half 10 naar onze NCP’s. De kinderen waren erg blij met ons kunstwerk en met de cakejes. We hebben nog wat gedanst met de kids en dit keer hadden ze lunch om kwart over 11. Om half 12 toch echt afscheid genomen met tranen in mijn ogen. De kids hebben waarschijnlijk niet het besef dat ze me nooit meer zien, en misschien is dat maar goed ook. ’s Middags hadden we samen met Tjinjisa een evaluatie van wat we vonden van het vrijwilligerswerk. Er werd vooral veel gesproken over onze verwachtingen die we hadden van Swaziland. Iedereen dacht dat het erg arm was, dat er veel kinderen met vliegen op hun lichaam waren en dat er geen normale wegen en winkels waren. Het is hier natuurlijk erg arm, en veel kinderen zijn besmet met aids en/of wees, maar ik besef dat dit hun leven is. De NCP’s zijn pre-schools voor kinderen waarvan ouders die de pre-school niet kunnen betalen. Deze NCP’s zijn opgezet door All Out en de teacher is niet gediplomeerd om les te geven. Dit verklaard ook een hoop waarom het hier gaat zoals het gaat. Het was een erg goed gesprek over wat All Out doet voor deze kinderen.
De periode hier heeft mij doen inzien dat kinderen hier ook gelukkig zijn. Ook al is het met weinig, de kinderen zijn gewend om hier te leven. Natuurlijk kunnen ze altijd onze hulp gebruiken, maar ik merk dat ik heel anders aan kijk tegen Afrika dan dat ik deed voordat ik het met eigen ogen had gezien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
